Op de achterzijde van deze uitgave van 'The Hate U Give' staat dat het NRC dit een 'Black Lives Matter'-boek noemt. Met dat kleine stukje flaptekst is het boek in een hoekje gezet. Activisme, actualiteit en maatschappelijke betrokkenheid moeten dus wel bijna aan dit verhaal verbonden zijn. NRC merkt verder op dat het zo goed als onmisbaar is. Het zou best wel eens kunnen dat het boek door z'n actuele karakter op dit moment onmisbaar is en als het stof rond politiegeweld weer gedaald is in de VS, dit boek weer op z'n retour is en als 'topical' afgeschreven kan worden. Ik twijfel of actualiteit en eeuwigheidswaarde wel samen gaan. Of zou het NRC bedoelen dat het op dit moment onmisbaar is? Natuurlijk zit ik als Nederlandse lezer een beetje op de achterbank bij dit verhaal. Het is een grotendeels Amerikaanse kwestie. De rassensegregatie speelt in Nederland gelukkig een veel kleinere rol dan aan de andere kant van de oceaan. Ik lees dit boek als kaaskop. De zaak die besproken wordt in The Hate U Give is mij echter niet onbekend. Khalil wordt neergeschoten door een agent als hij aangehouden wordt. Hij en zijn jeugdvriendin Starr zijn samen onderweg naar huis van een feest en een agent schiet Khalil zonder duidelijke reden neer. Khalil sterft en Starr is getuige en overlevende. Meteen trok ik de parallel met het beroemde filmpje waarin een zwart stel aangehouden wordt en waarvan de man van het stel tijdens de opname doodgeschoten wordt. De dood van Khalil wordt aangehaald om irrationeel politiegeweld aan de kaak te stellen. Dergelijke gevallen zijn in de echte wereld de dragende kracht achter Black Lives Matter. In tegenstelling tot het Youtube-filmpje en bijvoorbeeld de dood van Rodney King is er bij Khalil geen camera aanwezig. Starr is de enige getuige. Het zou eenvoudig zijn om in de rest van het verhaal het politiegeweld als grote boosdoener aan te halen en op de voorgrond te houden. Dat doet auteur Angie Thomas niet. Starr heeft een eigen leven, ze was Khalil al een tijdje uit het oog verloren. Starr heeft een blank vriendje, zit op een blanke school en woont toch in een achterbuurt. Haar vader is gehecht aan zijn gemeenschap. Starr is eigenlijk best veel bezig om haar ghettokant en haar witte kant te scheiden. Dan wordt ze door het incident ineens in de rol van zwarte inwoner van een ghetto gedwongen en moet ze de twee werelden waarin ze leeft met elkaar verenigen. Daardoor komt de zaak van Khalil geregeld op een laag pitje te staan. Starr's dagelijkse leven speelt een even belangrijke rol. De climax van het boek verbindt de privé-omstandigheden van Starr met de door van Khalil, alle draadjes in het verhaal komen keurig samen. Angie Thomas belicht het perspectief van de zwarte gemeenschap naar mijn idee gebalanceerd. De politiemacht wordt niet als één geheel beschreven, want Starr's oom Carl is ook agent en good guy. Starr heeft een blank vriendje, haar vader vindt dat niet zwart genoeg en wordt boos. De starheid van de zwarte gemeenschap wordt daarmee aan de kaak gesteld en hoewel licht, is het toch aanwezig. Veel elementen van het verhaal geven aanleiding om de staat van 'zwart versus wit' aan te kaarten in het klaslokaal. Het boek biedt genoeg nuance om daar een pittig gesprek van te maken op meerdere niveaus, zonder dat het eenzijdig wordt. Van daaruit kan het nu een tijdelijk 'must-have' zijn. Het is een discussiemiddel. In het meest ideale geval krijgen dit boek de Black Lives Matter-beweging genoeg draagkracht om de verhoudingen in de VS te verbeteren en kan dit boek opgeborgen worden als een tijdsdocument. Eén waar we op terug kunnen kijken en zeggen 'Weet je nog in 2017? Toen de VS helemaal van de pot gerukt was? Nu is dat gelukkig anders.'Tot die tijd zou het NRC best nog wel eens een boek met blijvende waarde kunnen hebben gevonden.
2 Reacties
Merel Simons
1/26/2018 02:35:28 am
Mooi dat je de waarde van het boek ook koppelt aan de actualiteit! Hopelijk kan het boek in de toekomst inderdaad worden opgeborgen als tijdsdocument, maar ik hoop ook dat het zijn waarde blijft behouden. Wellicht als verslag om niet te vergeten hoe het er vroeger aan toeging, maar hopelijk ook omdat het gewoon een fijn boek is dat aan interessante thema's raakt en daarmee ook heel goed op zichzelf kan staan.
Antwoord
Aalt Prins
2/14/2018 08:09:17 am
Leuke woordspeling: De starheid van de zwarte gemeenschap
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
Details
AuteurSchrijf iets over uzelf. Maak u geen zorgen over toeters en bellen, een overzichtje volstaat. ArchievenCategorieën |